Voor wie na twee wedstrijdverslagen hals reikend uitkeek naar de volgende optekening van de heldendaden van All In pupillen 2… Hen moet ik teleurstellen. Geen Pupillen 2 verslagen meer. Deze week zijn alle spelers van pupillen 2 namelijk gepromoveerd naar de tweede klasse. Nou ja, alle pupillen van All In zijn samengevoegd in het Pupillen 1 team dat al in die klasse stond ingedeeld… Één team, één doel: Knallen in die competitie. Bijkomend voordeel: in plaats van moeten afreizen naar Limburg, konden de pupillen lekker op het thuisveld aan de Kempen Campus aan de slag.
Het begin deze paaszaterdag was nog wat onwennig. Welke naam hoorde nu ook alweer bij welk gezicht? De slagtrainingen in december waren wel samen gedaan, maar dat was toch alweer heel wat maandjes geleden. Een warming-up en gemixt overgooien later was de eerste koudwatervrees al lang vergeten. Het zonnetje hielp natuurlijk ook. Met fris getrokken kalklijnen, een All In banner aan de backstop, de door coach Wouter en coach Annemiek zorgvuldig opgestelde line-up op het Frozen-bord en een oefenrondje wave met het aanwezige publiek, kon de wedstrijd van start.
Sven B. startte solide aan zijn pitchbeurt met Daan als catcher achter de plaat. De eerste Cheetah werd meteen en zonder pardon met 3-slag terug de dug-out in gestuurd. De Cheetahs bleken echter een sterke slagploeg, want hun nummer 3 wist de bal met een flinke vaart tussen Jesse in het linksveld en Mattias in het midveld te knallen. De aangooi op twee leek bijna op tijd, maar schoot door. Aangezien Cheetahs erom bekend staan snelheden van 100km/u te kunnen halen, werd daarvan geprofiteerd. Fel honklopen, de veldploeg onder druk zetten, aangooifoutjes afstraffen. De eerste drie punten bereikten de thuisplaat. Sven B. kwam sterk terug en liet weer een 3-slag noteren. Een daaropvolgende line drive (goed voor drie honken) naar het rechtsveld richting Sven T. bracht echter opnieuw een speler in scoringspositie. Boris op het eerste honk leek daarna de derde nul te noteren, na goed lopen op een hoge bal in foutgebied. De bal stuiterde helaas net uit zijn handschoen, waarna de speler uiteindelijk alsnog met 4-wijd het eerste honk bereikte. Ook de volgende slagman leek met een vangbal de laatste nul te worden. De handschoen van korte stop Jelaino leek echter hetzelfde probleem te hebben als die van Boris, want opnieuw zat hij niet klemvast. Uiteraard zijn de handschoenen direct aan een grondige controle onderworpen om enige vorm van sabotage uit te sluiten.
Ondanks de achterstand van vijf punten, lieten de All In pupillen zich niet uit het veld slaan (zou dit spreekwoord soms van het honkbal afstammen?). Wat zij kunnen, kunnen wij ook, zag je op de getergde gezichten. Mattias zag zijn slagbal niet voorbij komen en mocht met 4-wijd naar het eerste honk. Daan en Jelaino lieten vervolgens direct zien dat ze niet alleen op tosballen kunnen slaan. Ze waren beide goed voor een honkslag. Ook Izy, Sven B. en Maaike bereikten vervolgens het eerste honk wat de eerste drie punten voor All In opleverde. Pas daarna wist de pitcher van Cheetahs zijn eerste 3-slag te gooien, maar niet voordat Liam de catcher met zijn swing het zicht op de bal ontnam, waardoor Izy kon scoren. De pitcher had vervolgens geen antwoord op het Sven-Sven onderonsje. Waarschijnlijk van slag door de intimiderende blik van Sven T. gooide de pitcher een wilde worp en wist Sven B. vanaf het derde honk die laatste 18.30 meter naar de thuisplaat af te leggen: 5-5, wisselen.
De tweede inning begon flitsend. Izy stond fabuleus te gooien naar catcher Maaike. Hij had als pitcher slechts 15 ballen nodig om drie spelers met drie slag aan de kant te zetten. Die laatste ‘plof’ in die catcherhandschoen en het nonchalant teruggeven van de wedstrijdbal aan de scheidsrechter door Maaike… Zo. Stand nog altijd 5-5 en All In moest nog aan slag. Ook Cheetahs bleek echter een sterke pitcher in de tweede inning te hebben ingezet. Gelukkig wist Boris met een honkslag het eerste honk te bereiken en ging hij door waar de rest in de eerste inning al mee was begonnen. Elk buitenkansje op een gestolen honk pakken. Op een doorgeschoten bal die Giel aan slag afdwong, spurtte Boris naar thuis. All In wist in deze inning dus 1 puntje meer aan het totaal toe te voegen dan de tegenstander: 6-5.
Met Jelaino en Jesse mocht in de derde inning weer een nieuw pitcher-catcher duo aantreden. Jelaino moest wellicht nog wat wennen aan de hardere (en iets zwaardere) bal, want de souplesse en scherpte van vorige week ontbrak nog een beetje. Maar, het kan natuurlijk ook komen door de vele paparazzi die zich langs het veld ophielden. En, als gezegd, stond er een prima slagploeg tegenover. Na een honkslag, geraakt werper en vier wijd, kwam Jelaino toch sterk terug en wist hij twee keer 3-slag uit te gooien. Helaas bereikte nog een speler door ‘geraakt werper’ en één door vier wijd het eerste honk. Jesse hield veel, maar kon niet voorkomen dat er honken werden gestolen en punten scoorden op een aantal wilde worpen of doorgeschoten ballen. All In moest in de laatste, allesbepalende slagbeurt in de achtervolging: 6-10.
Lang leek het erop dat het All In nog zou gaan lukken om terug te komen. Achtereenvolgens kwamen Max, Mattias en Daan op het honk. Elke kans om een honk verder te komen, werd benut, wat resulteerde in een prachtige sliding op thuis van Max om onder de ‘flip’ van de catcher naar de pitcher op thuis door te glijden. Mattias hoefde door zijn snelle sprint niet naar de grond en zo stond het al snel 8-10. Jelaino stond erbij, keer ernaar en zag dat het goed was…
De pitcher van Cheetahs voerde vervolgens zijn pitchsnelheid op (niet zozeer de gooisnelheid als wel zijn enorm korte windup) wat Izy en Sven B. van slag bracht. Plots stonden er twee nullen op het scorebord! Met Maaike aan slag, profiteerde ook Daan van een doorgeschoten bal: 9-10. Een volgende doorgeschoten bal, leek een kans op de gelijkmaker voor Jelaino. Helaas stuitte de bal hard van de backstop terug, waardoor de bal sneller terug bij de thuisplaat was dan gedacht. Jelaino bleek kansloos en Cheetahs wist zo met een mooie laatste nul de overwinning over de streep te trekken.
Het publiek, de spelers en de coaches hebben genoten (ondanks de bijna hartverzakkingen) van het duel dat tot op de laatste seconde super spannend bleef. Op naar volgende week, want dit smaakt naar meer!
